Robert Tudur Jones (1921 – 1998)
Eleni mae’n ganmlwyddiant geni un o Is-Lywyddion amlycaf Plaid Cymru, Dr Tudur Jones, a fu yn y swydd o 1957 hyd 1964. Fel Is-Lywydd bu’n gefn i Gwynfor yn yr amlwg ac yn hael gyda’i gyngor gwerthfawr iddo yn y dirgel. Gan ei fod yn byw ym Mangor, yr oedd hefyd mewn cysylltiad cyson gyda’r Ysgrifennydd Cyffredinol, Elwyn Roberts, a weithredai o swyddfa Bangor. Roedd y tri, Gwynfor, Tudur ac Elwyn, ar yr un donfedd gan gynrychioli cenedlaetholdeb a godai o sêl dros yr iaith Gymraeg ac a sylfaenwyd ar werthoedd Cristnogol. Fel mae’n digwydd, yr oedd y tri yn Annibynwyr Yn chwedgau’r ganrif ddiwethaf mynegodd Unbeb yr Annibynwyr Cymraeg eu cefnogaeth i hunan-lywodraeth i Gymru, gyda’r datganiad cofiadwy mai problem Cymru oedd ei bod yn rhy bell oddi wrth Dduw ac yn rhy agos i Loegr!
Bu Tudur Jones, ‘Dr Tudur’ ar lafar gwlad, yn ymgeisydd seneddol dros Fôn yn etholiadau cyffredinol 1959 a 1964. O 1952 hyd 1964 bu’n golygu’r Welsh Nation, a golygodd Y Ddraig Goch rhwng 1964 a 1973. Yr wir, yr oedd yn newyddiadurwr cynhyrchiol iawn. Bu ganddo golofn wythnosol yn Y Cymro, a thybir iddo gyfrannu dros fil a hanner o erthyglau iddi. Yn ystod saithdegau’r ganrif ddiwethaf rhoddodd gefnogaeth foesol a deallusol, yn breifat a chyhoeddus, i ymgyrchoedd Cymdeithas yr Iaith Gymraeg.
Ganed Dr Tudur yn Rhos-lan ger Cricieth, ond maged ef yn Y Rhyl, yn Nyffyn Clwyd. Yn 1939 aeth i Goleg y Brifysgol, Bangor, lle cafodd ei ethol yn Llywydd Undeb y Myfyrwyr, ac ennill gradd dosbarth cyntaf mewn Athroniaeth. Yn 1945 cofrestrodd yng Ngholeg Mansfield, Rhydychen, lle bu’n astudio efrydiau diwinyddol ar gyfer ennill gradd D.Phil. Cafodd ei ordeinio yn Weinidog yr Efengyl yn 1948, a chyflawnodd yr alwedigaeth honno yn wych fel pregethwr, ysgolhaig ac athro. Yn 1966 fe’i apwyntwyd yn Brifathro Coleg Diwinyddol Bala-Bangor, Bangor, ac ar ei ymddeoliad cafodd ei apwyntio yn athro er anrhydedd yn ei alma mater. Dengys ei ddewis yn Llywydd Ffederasiwn Rhyngwladol yr Annibynwyr o 1981 hyd 1985 y parch a enillasai a raddfa ryngwladol.
Yn 1974 trafododd ei syniadau ar genedligrwydd a chenedlaetholdeb yn y cyd-destun Cymreig mewn cyfrol yn dwyn y teitl, The Desire of Nations. Mae tair gwedd i’r drafodaeth – athronyddol, hanesyddol a gwleidyddol. Ceisia’r wedd athronyddol ddadansoddi’r cysyniad o ‘genedl’.
Er ei fod yn gwrthod y damcaniaethau hynny sy’n sylfaenu cenedligrwydd ar ffactorau goddrychol fel teimlad ac ewyllys, nid yw Dr Tudur yn eu diystyru fel elfennau cyfansoddol. Efallai yn wir eu bod yn elfennau hanfodol mewn cenedligrwydd, ond ar eu pennau eu hunain, nid ydynt yn elfennau digonol.
Gyda golwg ar criteria gwrthrychol cenedligrwydd, mae Dr Tudur yn gwrthod maentumiad yr Athro J.R. Jones (1960) fod cenedligrwydd pobl yn gorwedd ar y ffaith eu bod yn ‘sefyll mewn trac hanesyddol’ sydd yn ‘anghyffelyb’ ac ‘anailadroddiadwy’. Y ffaith yw, gallai sawl cymundod nad ydynt yn genedl wenud yr un honiad. Mae hefyd yn gwrthod damcaniaeth ddiweddarach (1966) J.R., sef, i fod yn genedl mae’n rhaid i bobl fod wedi eu trefnu fel gwladwriaeth. Serch hynny, mae’n cydnabod fod agwedd wleidyddol (mewn ystyr estynedig) i genedligrwydd yn gymaint ag y bydd pobl sydd yn synied eu bod yn genedl yn ymwybodol o strwythurau mewnol cymdeithasol a diwylliannol sydd yn unigryw iddynt hwy. Efallai y bydd y strwythurau hynny yn cynnwys sefydliadau gwladwriaethol, ac efallai na fyddant, ond pa un os ydynt neu beidio, does a wnelo hynny ddim â’u cenedligrwydd.
Adlewyrchir syniadau tebyg yn nadansoddiad Dr Tudur o genedlaetholdeb. Teimlad yw gwladgarwch: cariad at ein gwlad. Ideoleg yw cenedlaethodeb. Y mae iddo weddau gwrthrychol, ymresymol a chyhoeddus. Mae’n gosod cyswllt rhwng y genedl a’r wladwriaeth. Ystyria cenedlaethodeb y wladwriaeth fel offeryn yng ngwasanaeth y genedl. Yn y byd modern, global, mae ar genhedloedd angen sefydliadau gwladwriaethol i ffynnu, a hyd yn oed i oroesi.
Mae i’r math o genedlaetholdeb a arddelir yn The Desire of Nations wreiddiau dwfn yn ffydd Gristnogol Dr Tudur. Y mae’n ymwybodol iawn o’r perygl o eilunaddoli’r genedl neu’r wladwriaeth. Dyma sy’n cyfrif am ei amharodrwydd (fel Saunders Lewis a chefnogwyr cynnar y Blaid) i siarad yn nhermau ‘annibyniaeth’ wrth drafod hunan-lywodraeth i Gymru. Dyma hefyd wraidd ei wrthwynebiad chwyrn i syniadau’r mudiad Adfer ganol y saithdegau.
Bydd y sawl oedd yn adnabod Dr Tudur yn cofio am ei urddas personol, a huodledd ei fynegiant yn y Gymraeg a’r Saesneg. Yr oedd ei osgo yn awdurdodol, ond gyda haen o hiwmor direidus. Wrth ymateb i honiad George Thomas nad oedd y fath beth â dŵr Cymru gan mai eiddo Duw oedd y dŵr mewn gwirionedd, heriodd Thomas i hysbysu brenin Saudi Arabia nad oedd y fath beth ag olew Saudi gan mai eiddo Duw oedd yr olew mewn gwirionedd!
Gwynn Matthews